Soğuk bir kış günü çökünce ayaz
Sarsıldı yürekler dört bir yan enkaz
Düğüm oldu sözler dilde yalnız arz
Yurdu sardı afet yıkıpta geçti
Üşüyen bedenler çıplak ayaklar
Gecenin koynunda acıyı saklar
Yıkılan evlerde kaldı kucaklar
Üstümüze közü döküpte geçti
Izdırap içinde kullar çaresiz
Feryatları arşı inletti sessiz
Kimi yetim öksüz kaldı kimsesiz
Sönen ocaklara bakıpta geçti
Tükendi umutlar gözlerden ırak
Kıpırdamazmış hiç solunca yaprak
Anayı evlattan ayırdı toprak
Gözlerden kanlı yaş akıpta geçti
Mahşerdi kurulmuş candan bir pazar
Kimi gözü yaşlı göçüğü kazar
Ölüm usul usul içeri sızar
Eceli nefese takıpta geçti
Ne dizde mecal var ne gözlerde yaş
Koymadı vururken taş üstünde taş
Zehir oldu kardeş yediğimiz aş
Canımızdan canı söküpte geçti
Diyarbakır Antep ah Adıyaman
Maraş’ta kıyamet Hatay toz duman
Malatyam Adanam Kilisim aman
Urfa’yı kor ateş yakıpta geçti
Hangi merhem sarar şimdi yarayı
Masum çocukların yıkık sarayı
Üstümüzden kaldır Yâ’Rabb karayı
Matem boynumuzu büküpte geçti
Yorumlar
Kalan Karakter: