Saygılarımla...

Elbette çocuğunuzu çok seviyorsunuz ve çok başarılı olmasını istiyorsunuz.
Fakat onunla ilişkileriniz ne kadar doğru?
Okula ve öğretmenlere karşı tavrınız, buna ne kadar uygun?

Derim ki;

Çocuğu ne çok sıkın, ne de tamamen serbest bırakın.

Kesinlikle şiddet uygulamayın, fakat sınırları da olsun.

İçine kapanık ve ezik olmasın. Özgüveni olsun, girişken ve konuşkan olsun.
Fakat unutmayın, özgüven demek, şımarıklık demek, gevezelik demek değildir.

Çocuğunuz;

Sağlıklı olsun, ahlaklı olsun, mutlu olsun, gücü kadar da başarılı olsun.

Yine derim ki;

Okul sadece öğretim değil, aynı zamanda eğitim yeridir.
Okuldan sadece bilgi alınmaz.
Okuldan sadece sınav başarısı beklenmez.

Aynı şekilde okul, çocuğunuzun her istediğini yapabildiği ve herkesin her hareketine katlanmak zorunda olduğu bir yer de değildir.

Çocuğun eğitim ve öğretimde başarılı olması, sizin okul idaresi ve öğretmenlerle işbirliğinize bağlıdır.

Çocuk, okulun kurallarına uymalıdır.
Çocuk öğretmenlerini sevip saymalıdır.

Çocuğunuzun yanında, okulu ve öğretmenleri sakın kötülemeyin, dedikodusunu yapmayın, onun yapmasına da izin vermeyin.
Bu, en başta çocuğunuzun iyiliği için şarttır.

Çünkü çocuk, sevmediği, saymadığı birini örnek de alamaz, ondan bir şey de öğrenemez.

Elbette ciddi şikayetleri varsa dinleyin. Gerekirse okula iletin, gerekirse resmi yollara da başvurun.

Fakat lütfen dikkat edin, haksız şikayetler, okulun ve öğretmenlerin performansını ve motivasyonunu çok olumsuz etkiliyor.

İdarecilerin ve öğretmenlerin de insan olduğunu, üzülüp kırılabildiğini ve bazen hata yapabileceğini, unutmayın.
Siz olsanız, size nasıl davranılmasını istiyorsanız, siz de öyle davranın.

Konuşun, görüşün, işbirliği yapın. Fakat gece gündüz basit sebepler dolayısıyla rahatsız etmeyin.
Onların da özel hayatları olduğunu, hasta, üzgün ve yorgun olabileceğini hesaba katın.

Son olarak derim ki;

Çocuğunuzu ders çalışmaya teşvik edin, fakat tadında bırakın.
Ödevlerini kesinlikle siz yapmayın.

Beslenmesine çok dikkat edin.

Cimri de davranmayın, imkanınız varsa bile aşırı harçlık da vermeyin.
Her istediğini de yapmayın.
Sınırları olduğunu bilsin.
Hayır denilmesine alışsın.

Sık boğaz etmeyin, ama başıboş da bırakmayın.

Kurallar koyun, ama baskıcı olmayın.

Uzaktan takip edin, arkadaşlarını tanımaya çalışın.

Uyuşturucu tehlikesine karşı çok dikkatli olun.

Onlarla kaliteli zaman geçirin, nutuk çekmeyin, sadece nasihat etmeyin, sohbet edin. Dertlerini, sevinçlerini, hayallerini paylaşın.

Çocuklar çok hızlı büyüyorlar.
Anın kıymetini bilin, tadını çıkarın. Mutluluğunuzu ertelemeyin.

Unutmayın.

Hiçbir şey çocuğunuzun sağlığından ve mutluluğundan daha önemli değildir.
Ama başkalarının mutsuzluğuna sebep olmadan...

Başarı ve mutluluklar diliyorum.